โดล คิดอย่างไร ขายแฟรนไชส์ผลไม้สด

ในโลกธุรกิจที่เต็มไปด้วยการแข่งขันนานารูปแบบ อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้ประกอบการหรือเจ้าของสินค้าสามารถที่จะมองทะลุผ่านความเคยชินที่มีอยู่เดิม และสร้างให้เกิดมิติใหม่ ๆ ได้

กรณีของ "โดล แฟรนไชส์" นับเป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจที่ ผู้บริหารสร้างสินค้าเดิมให้เกิดมิติใหม่ในมุมของผู้บริโภคได้

หากเอ่ยชื่อ "โดล" (Dole) เชื่อว่าชื่อนี้ในมุมของผู้บริโภคก็คือ ยี่ห้อของผลไม้กระป๋อง ที่โดดเด่นที่สุดก็คือ สับปะรดกระป๋อง เพราะถึงแม้แบรนด์นี้จะเป็นแบรนด์ต่างประเทศ แต่ด้วยความที่โดลตั้งอยู่ในประเทศไทย มีทั้งการก่อตั้งโรงงาน มีการส่งเสริมเกษตรกรปลูกพืชผักและรับซื้อในราคาประกันมานาน

ภาพการเป็นบริษัทคนไทยจึงคุ้นมากกว่าการเป็นบริษัทของ ต่างชาติ ส่วนในเรื่องของสินค้าต้องยอมรับว่ามีการรู้จักมักคุ้นไม่มากนัก เพราะที่ผ่านมาสินค้าภายใต้บริษัทนี้มีการส่งออกเป็นส่วนใหญ่

จนเมื่อ 4-5 ปีที่ผ่านมา ที่พอสภาพเศรษฐกิจทั่วโลกไม่ดี โดลประเทศไทยก็มีการปรับตัวตั้งบริษัทขึ้นมาเพื่อดูแลรับผิดชอบบุกเบิกตลาดในประเทศไทยอย่างจริงจัง โดยช่องทางที่เข้าไปส่วนใหญ่ก็คือ ซูเปอร์มาร์เก็ตในห้างสรรพสินค้า และซูเปอร์สโตร์ยักษ์ใหญ่ทั่วไป รวมถึงช่องทางแคเทอริ่งของโรงแรมและร้านอาหาร
 

"แต่ช่องทางขายในประเทศผ่านโมเดิร์นเทรดและแคเทอริ่งก็ยังไม่เพียงพอ จึงคิดต่อไปว่ามีช่องทางไหนอีกบ้างที่สามารถสร้างยอดขายให้เกิดขึ้นได้ สุดท้ายก็มาลงตัวที่โมเดลธุรกิจแฟรนไชส์รูปแบบเป็นคอร์เนอร์ ตั้งเป้าขยายเข้าไปในทำเลเทสโก้ โลตัส และโมเดิร์นเทรดอื่น ๆ ที่ทำเลมีศักยภาพ" วิวัฒน์ วิไลธนารักษ์ ผู้จัดการโครงการโดล แฟรนไชส์ โอเปอร์เรชั่น เซ็นเตอร์ กล่าวและว่า

ด้วยศักยภาพของแบรนด์โดลที่เป็นที่รู้จัก จึงทำให้การเจรจาต่อรองเพื่อขยายเข้าไปในห้างรูปแบบคีออสก์นั้นไม่ใช่อุปสรรค ตรงกันข้ามกลับได้เงื่อนไขที่ดีด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ทางโดลต้องแก้โจทย์ให้ได้ก็คือ ทำอย่างไรให้แฟรนไชส์โดลเป็นที่สนใจของ นักลงทุนรายย่อย และทำให้รายย่อยที่สนใจเข้ามาเป็น

แฟรนไชส์โดลแล้วประสบความสำเร็จ นั่นก็คือสินค้าที่ขายภายใต้แบรนด์โดลแฟรนไชส์นั้นขายได้ และได้รับการตอบรับจากผู้บริโภค

วิวัฒน์ วิไลธนารักษ์ เล่าว่า เราใช้เวลาศึกษาความเป็นไปได้ประมาณ 6 เดือน โดยเริ่มต้นนั้นได้เทสต์ทั้ง 2 รูปแบบคือ คีออสก์ขายเฉพาะผลไม้สด และคีออสก์ขายผลไม้สำเร็จรูป ทั้งในรูปแบบฟรุตคัพและอื่น ๆ ซึ่งก็ได้คำตอบว่า ทั้ง 2 รูปแบบไม่ตอบโจทย์ทางธุรกิจ เพราะไม่มีแรงดึงดูดที่จะดึงความสนใจของผู้บริโภค

"แม้แบรนด์โดลเป็นที่รู้จัก และสินค้าจะดี มีคุณภาพ ก็ยากที่จะดึงดูดลูกค้าให้เข้ามาซื้อ เราจึงใช้วิธีต่อยอดแตกไลน์สินค้าใหม่ ๆ ที่เราไม่เคยทำ แต่ยังคงใช้วัตถุดิบของเราเป็นพื้นฐานโดยการครีเอตขนมวัฟเฟิล หรือแม้แต่เครื่องดื่มสมูทตี้ขึ้นมา ทั้งนี้ก็เพื่อใช้กลิ่นของวัฟเฟิลเป็นตัวเรียกลูกค้า"
 

กุญแจสำคัญต่อมาก็คือ พนักงานที่ จะต้องสามารถปิดการขายให้ได้ "ระบบการอบรมและระบบการบริหารจัดการ ทั้งเรื่องสต๊อก โลจิสติกส์ การเงิน พนักงาน ทำเล ฯลฯ จึงเป็นเรื่องที่เราให้ความสำคัญไม่แพ้กัน"

วิวัฒน์เล่าว่า เรามีการเซตระบบการบริหารจัดการที่สามารถช่วยให้ผู้ลงทุนรายย่อยสามารถทำงานได้ง่ายขึ้น โดยในเรื่องการเงินการบัญชีเราคิดแม้กระทั่งใช้วิธีซื้อซิม 2 ซิม เพื่อช่วยให้แฟรนไชซีบริหารจัดการควบคุมเม็ดเงินไม่ให้รั่วไหล เพื่อให้มั่นใจว่าเม็ดเงินลงทุน 250,000 บาท เกิดความคุ้มค่าและสามารถคืนทุนได้อย่างแน่นอน รวมถึงเป็นธุรกิจที่สามารถทำเงินได้ระยะยาว เพราะบริษัทก็มีแผนที่จะสร้างระบบแฟรนไชส์ให้เป็นช่องทางสร้างรายได้ในระยะยาว

"ด้วยความที่โดลเป็นแบรนด์ใหญ่ ฉะนั้นพอเซตระบบแฟรนไชส์ขึ้นมาจึงมีผลรองรับแบบระยะยาว ซึ่งในอนาคตภายใต้แฟรนไชส์โดลจะไม่มีแค่สินค้าผักและผลไม้สด ผลไม้กระป๋องเท่านั้น แต่จะต้องให้บริการอื่น ๆ ที่สามารถสร้างการเติบโตให้กับแฟรนไชส์ได้" วิวัฒน์กล่าวตอนท้าย


อ้างอิงจาก ประชาชาติธุรกิจ

ขอขอบคุณรูปภาพจาก  https://www.facebook.com/Doleabowladay