ธุรกิจร้านอาหารมักถูกมองว่าเป็น “ธุรกิจในฝัน” ของใครหลายคน เพราะใครๆ ก็อยากมีร้านสวย รสชาติอาหารอร่อย และมีลูกค้าแน่นร้าน แต่ในความเป็นจริง การดำเนินธุรกิจร้านอาหารกลับเต็มไปด้วยความท้าทายและความเสี่ยง 

 

หลายร้านแม้เริ่มต้นด้วยแนวคิดที่ดี แต่ก็ต้องปิดตัวลงในเวลาไม่นาน จากกับดักต่างๆ ที่เจ้าของร้านอาจไม่ทันตั้งตัว 

 

สถิติจากสมาคมธุรกิจร้านอาหารในไทยระบุว่า กว่า 60% ของร้านอาหารใหม่ต้องปิดตัวภายใน 3 ปีแรก ขณะเดียวกันในต่างประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ก็มีร้านอาหารใหม่เกือบ หนึ่งในสามปิดตัวภายในปีแรก

 

คำถามคือ ทำไมร้านที่รสชาติอร่อย ทำเลดี หรือมีแนวคิดดีๆ ถึงยังล้มเหลว? คำตอบคือ “กับดัก” หลายอย่างที่เจ้าของร้านไม่ทันระวัง บทความนี้จะพาคุณไปสำรวจ กับดักหลักๆ ของธุรกิจร้านอาหาร พร้อมตัวอย่างจริงและบทเรียนที่ควรรู้

 

 

ช่วงมกราคม–เมษายน 2568 ธุรกิจทั้งหมด 3,921 แห่งปิดกิจการ เพิ่มขึ้น 8.3% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปี 2567

 

ในจำนวนนี้ ร้านอาหารและบริการอาหารปิดตัว 159 แห่ง มีทุนจดทะเบียนรวมประมาณ 391 ล้านบาท

 

ครึ่งปีแรกของปี 2568 มีธุรกิจปิดทั้งหมด 6,244 แห่ง เพิ่มขึ้น 3.39% จากช่วงเดียวกันของปีก่อน โดยในกลุ่มร้านอาหารมีจำนวน 276 แห่ง คิดเป็นร้อยละ 4.42 ของการปิดทั้งหมด

 

สมาคมผู้ประกอบการร้านอาหารไทย (Thai Restaurant Association) ระบุว่า ตั้งแต่ไตรมาส 2/2568 มีร้านอาหารกว่า 700,000 แห่งได้รับผลกระทบจากยอดขายและรายได้ลดลงเฉลี่ย 25–50% เมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมา

 

 

ร้านบุฟเฟต์ชาบูชื่อดังที่เปิดมากว่า 16 ปี บริเวณ COCO Walk ราชเทวี ประกาศปิดกิจการเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2568

 

 

ร้านชาเขียวเก่าแก่จากญี่ปุ่นกว่า 163 ปี ประกาศ ปิดทุกสาขาในประเทศไทย เช่น EmQuartier, Siam Paragon, Icon Siam, Central Ladprao, Central Bangna และ Central World เมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2568

 

 

ร้านเบเกอรี่ชื่อดัง ปิดสาขาไอคอนสยาม โดยเปิดให้บริการวันสุดท้ายเมื่อวันที่ 16 เมษายน 2568

 

 

ปิดสาขาเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน เมื่อวันที่ 21 เมษายน 2568 และย้ายไปเปิดสาขาใหม่บริเวณซอยกรุงเทพ–นนทบุรี 2 ย่านเตาปูน

 

ร้านอาหารไทยริมน้ำเจ้าพระยา อำเภอสามโคก ปิดกิจการเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2568 เหตุผลจากเศรษฐกิจซบเซาและลูกค้าลดลง

 

 

ตลาดนัดกลางคืนชื่อดังหลังเอสพลานาด รัชดา ปิดกิจการถาวรเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2568 หลังเปิดดำเนินการเกือบ 3 ปี ส่งผลให้ร้านอาหารในพื้นที่ เช่น Hotpot Man ต้องปิดตามไปด้วย

 

 

ร้านบุฟเฟต์พรีเมียมสไตล์ Fine Dining ปิดสาขาสยามสแควร์วัน ชั้น 5 เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2568 เหลือสาขาทั้งหมด 8 แห่งในประเทศ

 

 

ร้านอาหารปักษ์ใต้ชื่อดังที่เปิดมากว่า 30 ปี ประกาศปิดกิจการเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2568 เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจถดถอย

 

 

ร้านหมูกระทะชื่อดัง ปิดกิจการทั้ง 2 สาขา (นคร และสุขุมวิท) ตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน 2568 เหตุผลจากต้นทุนที่สูงและกำลังซื้อที่ลดลง

 

 

ร้านหม้อไฟหม่าล่าชื่อดัง ปิดสาขาเยาวราชเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2568 หลังประสบปัญหาค่าเช่าที่เพิ่มขึ้นกว่า 200,000 บาทต่อเดือน ขาดทุนรวมกว่า 1 ล้านบาท

 

 

ร้านสตรีทฟู้ดชื่อดังจากภูเก็ต ปิดสาขาไอคอนสยาม หลังเปิดได้เพียง 1 เดือน เหลือสาขาอื่นในกรุงเทพฯ เช่น The Emporium, Fashion Island และ One Bangkok

 

 

ภาพจาก www.facebook.com/kagonoya

ร้านชาบูสไตล์ญี่ปุ่น ปิดถาวร 2 สาขา ได้แก่ The Walk เกษตร–นวมินทร์ และ Central Westgate หลังจากก่อนหน้านี้ได้ปิดสาขา Marche ทองหล่อ ไปแล้วในเดือนกุมภาพันธ์ 2568

 

 

ร้านข้าวมันไก่เก่าแก่กว่า 30 ปี ปิดสาขาบรรทัดทอง เนื่องจากค่าเช่าที่สูงถึง 50,000 บาทต่อเดือน

 

 

ปิดกิจการเมื่อวันที่ 24 สิงหาคม 2568 จากผลกระทบเศรษฐกิจชะลอตัวและลูกค้าลดลงอย่างต่อเนื่อง

 

 

ร้านสุกี้หม้อไฟจีนชื่อดัง เปิดมากว่า 10 ปี ปิดกิจการเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2568 พร้อมขอบคุณลูกค้าที่ให้การสนับสนุนตลอดมา

 

 

ภาพจาก www.facebook.com/Beefnoodlepredee16

ตำนานร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อกว่า 60 ปี ปิดกิจการเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2568 สาเหตุจากยอดขายลดลงและผู้บริโภคลดการรับประทานอาหารนอกบ้าน

 

 

ร้านชานมไข่มุกชื่อดัง ปิดกิจการเมื่อวันที่ 29 กันยายน 2568 หลังประสบปัญหาขาดทุนต่อเนื่องตลอดหลายปีที่ผ่านมา

 

 

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ธุรกิจร้านอาหารเผชิญแรงกดดันรอบด้าน ทั้งจากภาวะเศรษฐกิจชะลอตัว ต้นทุนที่สูงขึ้น และพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว หลายร้านต้องปิดตัวทั้งที่รสชาติอาหารดี บริการเป็นมิตร หรือมีฐานลูกค้าประจำ ปัญหาไม่ได้อยู่แค่ “ขายไม่ดี” แต่อยู่ที่ “ระบบธุรกิจไม่แข็งแรง”

 

นี่คือ 10 กับดักสำคัญที่ผู้ประกอบการร้านอาหารยุคใหม่ควรหลีกเลี่ยง

 

 

ภาพจาก envato.com

หลายคนเริ่มต้นด้วยความเชื่อว่า “ของอร่อยลูกค้าต้องมาเอง” แต่ในความจริง รสชาติเป็นเพียงเงื่อนไขหนึ่งของความสำเร็จ ไม่ใช่ทั้งหมด

 

บทเรียน
 

ความอร่อยคือ “ใบเบิกทาง” แต่ความอยู่รอดขึ้นอยู่กับ “ระบบธุรกิจ”
 

เจ้าของร้านต้องรู้ตัวเลขของตัวเอง ขายเท่าไหร่ กำไรจริงเท่าไหร่ เสียตรงไหน และต้องแก้ตรงไหน

 

 

ภาพจาก envato.com

ทำเลทองไม่ใช่คำตอบเสมอไป เพราะรายได้สูงอาจไม่ทันต้นทุนที่พุ่งขึ้น

 

บทเรียน
 

ก่อนตัดสินใจเช่าพื้นที่เปิดร้านอาหาร ต้องคำนวณจุดคุ้มทุน (Break-even Point) ให้ชัดเจน และวิเคราะห์สัดส่วนค่าใช้จ่ายคงที่ทั้งหมด (เช่า + แรงงาน + วัตถุดิบ + การตลาด) ไม่ควรเกิน 70% ของรายได้รวม

 

 

ภาพจาก envato.com

ผู้บริโภคยุคดิจิทัลมีความหลากหลายและมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่รวดเร็วขึ้นกว่าเดิมมาก

 

บทเรียน
 

ทำธุรกิจอาหารยุคนี้ต้องเข้าใจลูกค้าให้เร็วกว่าที่เขาจะเปลี่ยนใจ
 

ร้านที่อยู่รอดคือร้านที่ปรับได้ไว ทดสอบได้เร็ว และกล้าทดลองสิ่งใหม่ๆ

 

 

ภาพจาก envato.com

ร้านอาหารจำนวนมากล้มเพราะ “ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังขาดทุน” จนสายเกินไป

 

บทเรียน
 

ควรใช้ระบบจัดการต้นทุนและสต็อกแบบเรียลไทม์ ติดตาม Food Cost ทุกเดือน และให้ความสำคัญกับ “คุณภาพของทีม” เท่ากับ “คุณภาพของอาหาร”

 

กับดักที่ 5 ไม่มีเอกลักษณ์หรือจุดขายของแบรนด์ (Brand Positioning)

 

ตลาดอาหารอิ่มตัว คู่แข่งมากมาย ถ้าร้านอาหารไม่มีเอกลักษณ์และตัวตนที่ชัดเจน ลูกค้าก็จดจำไม่ได้

 

บทเรียน
 

แบรนด์ที่แข็งแรงไม่จำเป็นต้องใหญ่ แต่ต้อง “จำได้” และ “ตรงใจ”
 

เจ้าของร้านควรถามตัวเองเสมอว่า “ทำไมลูกค้าต้องเลือกเราท่ามกลางร้านอีกพันร้าน”

 

 

ภาพจาก envato.com

การเติบโตที่รวดเร็วเกินไปโดยไม่มีระบบมาตรฐานที่แข็งลแกร่ง คือ การเร่งธุรกิจให้พังเร็ว

 

บทเรียน
 

อย่ารีบขยายกิจการให้เติบโตโดยไม่มีระบบ ควรตรวจสอบว่าร้านต้นแบบมีกำไรสม่ำเสมอหรือไม่ และระบบหลังบ้านสามารถขยายต่อได้จริง ก่อนเปิดสาขาใหม่ทุกครั้ง

 

 

ภาพจาก envato.com

หลายร้านยังบริหารด้วย “ความรู้สึก” แทน “ข้อมูลจริง”

 

บทเรียน
 

ข้อมูลคือ “เข็มทิศธุรกิจยุคใหม่”
 

ร้านที่วิเคราะห์ข้อมูลได้ จะรู้ว่าควรลดอะไร เพิ่มอะไร และขยายตรงไหนให้คุ้มที่สุด

 

 

ภาพจาก envato.com

รสชาติดีแต่ไม่สื่อสารไปยังลูกค้า ก็ไม่มีใครรู้จัก

 

บทเรียน
 

ในยุคที่ลูกค้าใช้เวลาอยู่บนมือถือมากกว่าเดินถนน “การตลาดคือหน้าร้านที่ใหญ่ที่สุด”
 

ร้านต้องทำการสื่อสารอย่างต่อเนื่อง เพื่อช่วยให้ลูกค้าเก่าไม่หายและลูกค้าใหม่เข้ามาแทน

 

 

ภาพจาก envato.com

ธุรกิจอาหารเป็นหนึ่งในธุรกิจที่มีองค์ประกอบในเรื่องกระแสเงินสด (Cash Flow) เปราะบางที่สุด

 

บทเรียน
 

ร้านควรมีเงินทุนสำรองอย่างน้อย 3–6 เดือนของค่าใช้จ่ายคงที่ และควรวางแผนช่องทางรายได้เสริม เช่น เดลิเวอรี่, ขายออนไลน์, ขายแฟรนไชส์ หรือจัดเวิร์กช็อปอาหาร

 

 

ภาพจาก envato.com

ในยุคที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว “เจ้าของร้าน” คือตัวแปรสำคัญที่สุดของความอยู่รอด

 

บทเรียน
 

เจ้าของร้านที่ประสบความสำเร็จต้องเป็น “นักเรียนตลอดชีวิต”
 

เรียนรู้เรื่องการบริหาร การตลาด การเงิน และเทคโนโลยีอยู่เสมอ เพราะโลกอาหารไม่หยุดนิ่ง และผู้บริโภคไม่รอใคร

 

 

ภาพจาก envato.com

ตั้งแต่ช่วงต้นปี 2568 ต้องยอมรับว่าเป็นปีที่หนักหน่วงสำหรับธุรกิจร้านอาหารในและต่างประเทศ หลายแบรนด์ชื่อดังทั้งระดับพรีเมียมและสตรีตฟู้ด ต่างทยอยปิดกิจการหรือปิดสาขาอย่างต่อเนื่อง สะท้อนภาพรวมเศรษฐกิจที่ยังชะลอตัว กำลังซื้อผู้บริโภคชะลอตัว และต้นทุนการดำเนินธุรกิจที่เพิ่มสูงขึ้น

 

เสียงสะท้อนจากผู้ประกอบการส่วนใหญ่เห็นตรงกันว่า ปี 2568 เป็นปีที่ “อยู่รอดยากที่สุด” สำหรับธุรกิจร้านอาหาร หลายรายยอมรับว่าเพียงแค่รักษาธุรกิจให้เดินต่อได้และมีเงินจ่ายพนักงานก็ถือว่านับว่าโชคดีแล้ว 

 

เพราะในยุคนี้ “อร่อยอย่างเดียวไม่พอ” ต้องมีสายป่านที่ยาว และมีกลยุทธ์การบริหารที่ยืดหยุ่น เพื่อรับมือกับปัจจัยทั้งภายในและภายนอก

นักเขียน

คุณมนตรี ศรีวงษ์ (อ๊อฟ)