มา วันนี้คงต้องขอทบทวนความหลังสักนิดเนื่องจาก ปลายปีที่แล้วแฟรนไชส์จากบ้านเรา ได้มีโอกาสไปเปิดหูเปิดตาเสนอธุรกิจกันที่เมืองจีนทั้งปักกิ่ง กวางเจาและเซียงไฮ้ 

 

ทั้งสามเมืองนำทีมโดยกรมส่งเสริมการส่งออกกระทรวงพาณิชย์เป็นโต้โผ ตามด้วยสมาคมธุรกิจแฟรนไชส์และเอสเอ็มอีไทย พร้อมทั้งเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐและธนาคารไปร่วมดูงานกันด้วย ครั้งนี้ก็ถือเป็นครั้งที่สามที่เราเดินทางไปเป็นขบวนกันรวมแล้วไม่น้อยกว่า 25 ธุรกิจ50 กว่าชีวิตซึ่งงานครั้งนี้ก็ยังได้รับผลตอบรับที่น่าพอใจ 

 

สิ่งที่เราเริ่มเห็นกระบวนการพัฒนาระบบธุรกิจของจีนต่อเนื่องยิ่งในปีนี้ยิ่งเด่นชัดขึ้น การค้าการขายของจีนที่ใช้ระบบแฟรนไชส์มีการขยายตัวต่อเนื่องและเริ่มมีบทบาท ในธุรกิจค้าปลีกมากขึ้นจะเห็นได้จากผลสำรวจของฝ่ายปฏิรูปและพัฒนา กระทรวงพาณิชย์ของจีนที่มีรายงานว่า วันนี้จีนเองมีธุรกิจแฟรนไชส์ยักษ์ใหญ่ระดับโลกที่เข้ามาสร้างอาณาจักร และแฟรนไชส์ที่เป็นของจีนเองด้วยรวมแล้วไม่น้อยกว่า 30 ธุรกิจ ในแต่ละปีบริษัทเหล่านี้สร้างยอดขายมูลค่าไม่น้อยกว่า 380,000 ล้านหยวนก็คือเกือบเท่ากับสองล้านล้านบาทไทยเข้าไปแล้ว

เมื่อเปรียบเทียบขนาดของระบบธุรกิจแฟรนไชส์กับธุรกิจค้าปลีกหลักนั้นจะเห็นว่าในปี 2547 ยอดขายของธุรกิจแฟรนไชส์ยักษ์ใหญ่ทั้ง 30 แห่ง คิดเป็นสัดส่วน 7.1% ของยอดค้าปลีกทั้งหมดในจีน เพิ่มขึ้น 1.2% เมื่อเทียบกับปี 2546 สำหรับผลสำรวจปี 2548 นั้นต้องรออีกหน่อยซึ่งก็คาดว่าจะมีการเติบโตต่อเนื่องไม่น้อยกว่ากัน ดูจากสัดส่วนเปรียบเทียบนี้จะเห็นว่าก็พอๆกับบ้านเราซึ่งหมายความว่า ธุรกิจในระบบแฟรนไชส์ทั้งของจีน และของไทยยังสามารถเติบโตได้อีกไม่น้อยกว่าเท่าตัว 

 

ทีนี้ถ้ามาดูในแต่ละธุรกิจก็มีตัวเลขการค้าน่าสนใจ มีธุรกิจแฟรนไชส์ที่มียอดขายมากกว่า 20,000 ล้านหยวน มีจำนวน 4 บริษัทในจำนวนนั้นผมว่าต้องมีแมคโดนัลด์และเคเอฟซีอยู่ด้วยแน่ๆ ส่วนที่เหลือนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเพราะมีธุรกิจแฟรนไชส์ที่มียอดขายมากกว่า 10,000 ล้านหยวนถึง 15 บริษัทซึ่งจำนวนผู้ประกอบการเพิ่มขึ้น 6 รายเมื่อเทียบกับปี 2546 ก็แสดงว่าธุรกิจแฟรนไชส์ในจีนนั้นมีการเติบโตต่อเนื่องและสร้างยอดขายได้สูงกว่า ห้าหมื่นล้านต่อบริษัทซึ่งเป็นเรื่องน่าทึ่งมากๆ เพราะยอดขายบริษัทเดียวของบ้านเขาก็เกือบเท่ายอดขาย ทั้งระบบของธุรกิจแฟรนไชส์บ้านเราเข้าไปแล้ว
 

ถ้าดูยอดขายของธุรกิจแฟรนไชส์ยักษ์ใหญ่ที่เป็นธุรกิจหลักทั้ง 30 แห่งของจีนจะมีมูลค่าคาดการณ์ 384,560 ล้านหยวนในปี 2547 โดยนับจำนวนร้านค้าสาขาคาดว่าจะมีจำนวนทั้งสิ้น 13,801 แห่ง เพิ่มขึ้น 32.9% และ 23.8% ตามลำดับ

ดูจากตัวเลขแล้วจะเห็นว่าร้านสาขาเหล่านี้จะเป็นร้านขนาดใหญ่ และมีการลงทุนสูงยอดขายต่อร้านก็ต้องสูงด้วยซึ่งโดยเฉลี่ยต่อร้านค้า แล้วอาจจะต้องหารายได้ไม่น้อยกว่าวันละสามแสนบาทไทย ก็ถือว่าเป็นธุรกิจที่ไม่เลวเหมือนกันเมื่อสร้างตลาดของตัวเองได้ คนจีนเป็นนักกินนักใช้ที่เรียกได้ว่า เป็นนักบริโภคนิยมสุดๆเหมือนกัน ตลาดแฟรนไชส์จีนนั้นเป็นตลาดที่มีทั้งโอกาสเห็นๆแต่ก็โหดเอาการ ทั้งการแข่งขันที่มียักษ์ใหญ่มาจากทุกมุมโลก และการค้าขายกับคนจีนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่เคยมีประสบการณ์ค้าขายกับคนจีนแผ่นดินใหญ่จะเข้าใจ แบบเจ็บลึกๆได้ดีคนจีนที่นั่นกับคนจีนบ้านเราคิดกันคนละแบบ 
 

ทีนี้ถ้าบอกเราไม่ไปไม่บุกไม่ยุ่งเพราะคิดว่าแข่งขันสู้เขาไม่ได้บางที ก็น่าเสียดายโอกาสหรือเรียกว่าเสียเหลี่ยมก็ย่อมได้ แต่ก็อีกแหละถ้าใครจะบุกเอาจริงเอาจังทุ่มตัวกันสุดๆคาดหวังสูงล้ำ โอกาสน้ำตาเช็ดหัวเข่าก็มีให้เห็นได้ไม่ยาก ดังนั้นเมื่อตลาดนี้กินก็ไม่ได้ จะคายก็เสียดายก็เลยตัดสินใจอมเอาไว้ก่อนแล้วกัน วันหน้าวันหลังยังมีโอกาส ก็เลยถือโอกาสฝากเอาไว้ก่อนสำหรับธุรกิจแฟรนไชส์จีนปี 2005 นะครับท่าน