เสน่ห์ของการท่องเที่ยวต่างประเทศคือการได้ศึกษาวิถีชีวิต และประเพณีของแต่ละท้องถิ่น ซึ่งรวมไปถึงเรื่องอาหารการกินที่ถือเป็นไฮไลต์ของการเดินทางก็ว่าได้

นักท่องเที่ยวต่างชาตินิยมในรสชาติของอาหารไทยโดยเฉพาะกับบรรดา Street Food ทั้งหลายที่ได้รับการยกย่องให้ติดอันดับโลกหลากหลายเมนู แต่ทว่าความจริงแล้ว Street Food ของไทยเหล่านี้ก็ยังหาแบบใกล้เคียงหรือเหมือนๆกันได้ในแถบประเทศอาเซียนด้วยกัน
 

www.ThaiFranchiseCenter.com มองว่าเรื่องนี้เป็นอิทธิพลจากวัฒนธรรมอาหารของอินเดียและจีนมานานหลายยุคหลายสมัย ในสัดส่วนที่ต่างกันไป อย่าง อาหารพม่าก็จะได้รับอิทธิพลจากอินเดียเยอะหน่อย เพราะอยู่ติดกับประเทศอินเดีย

อาหารเวียดนามก็จะได้อิทธิพลจากจีนเยอะหน่อย เพราะอยู่ติดกับประเทศจีน ส่วนอาหารไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย จะได้อิทธิพลจากทั้งอินเดียและจีน เพราะรับทั้งวัฒนธรรมอินเดียมามาก ดังนั้นลองมาดู 5 เมนู Street Food แถบอาเซียนว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง

 

 

ในประเทศไทยถ้าบอกว่าลูกชิ้นเรานึกภาพออกทันทีและถือว่านี่คือ Street Food ของแท้และมีจำนวนมากด้วยถ้าไม่เชื่อลองเดินไปตลาดระหว่างทางลองนับร้านขายลูกชิ้นทั้งที่เป็นแบบรถเข็นและตั้งร้านขาย

เชื่อว่าจำนวนไม่น้อยทีเดียว แต่ก็ใช่ว่า Street Food อย่างลูกชิ้นจะมีแต่ในบ้านเราเท่านั้นในประเทศอินโดนีเซียกเขาก็มีสิ่งนี้เหมือนกัน แต่ที่บ้านเขาจะเรียกกันว่า Bakso ที่แปลได้ว่าเป็นก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นหรือจะแปลว่าลูกชิ้นอย่างเดียวก็ได้

ดูไปดูมาหน้าตาอาจจะคล้ายๆกับลูกชิ้นในบ้านเราแต่ที่นั่นเขาใช้เส้นที่มีลักษณะคล้ายบะหมี่ในการทำมากกว่า สาเหตุที่หน้าตาของลูกชิ้นบ้านเรากับอินโดคล้ายกันนั้นก็สัณนิษฐานว่าอาหารชนิดนี้น่าจะแพร่หลายมาจากชาวจีนแต้จิ๋วที่อพยพไปอยู่ตามประเทศต่างๆ รวมถึงในอินโดนีเซียและประเทศไทยด้วย

 

พูดถึงสะเต๊ะก็จัดได้ว่าเป็น Street Food ที่โดดเด่นในบ้านเราเช่นกัน เสน่ห์ของสะเต๊ะนั้นอยู่ที่สีสันเหลืองอร่าม ติดมันนิดหน่อยเสิร์ฟหรือขายพร้อมกับน้ำจิ้มที่มีทั้งแบบหวานๆและน้ำจิ้มแบบใส่ถั่ว ที่สำคัญสะเต๊ะนั้นส่วนใหญ่จะทำเป็นไม้เล็กๆ เวลาซื้อทีก็ต้องซื้อปริมาณเยอะไม่อย่างนั้นรับประกันว่ากินไม่หายหิวแน่นอน

เราอาจจะคิดว่าสะเต๊ะที่เราคุ้นเคยนี้เป็นอาหาร Street Food ของเราเท่านั้นแต่ถ้าเราลองไปเดินที่มาเลเซียเราก็จะพบเมนูสะเต๊ะได้เหมือนกันแต่ส่วนใหญ่จะเป็นลักษณะของไก่สะเต๊ะเนื่องจากมาเลเซียเขาเป็นมุสลิม ในประเทศสิงคโปร์ก็มีสะเต๊ะเช่นกันแต่มีความหลากหลายกว่าโดยมีทั้งไก่ เนื้อ หมู และเครื่องในต่างๆด้วย  

แต่ที่สุดยอดยิ่งกว่าหากต้องการเจอสะเต๊ะที่หลากหลายแบบสุดๆต้องไปเดินที่อินโดนีเซียที่ว่ากันว่ามีสะเต๊ะมากกว่า 100 แบบ เพราะคนอินโดนิยมเอาเนื้อและสารพัดเครื่องในมาทำสะเต๊ะ เราจึงเห็นได้ทั้งสะเต๊ะหมู ไก่ วัว แพะ ม้า กระต่าย สาเหตุที่สะเต๊ะในอินโดหลากหลายมากก็เนื่องจากประเทศเขาเป็นหมู่เกาะรายละเอียดของการปรุง วัตถุดิบที่ใช้จึงแตกต่างกันไปตามเอกลักษณ์ของท้องถิ่นนั้นๆ

 

ภาพจาก goo.gl/uumS3o

เมนูของหวานที่หาทานได้ง่ายและได้ชื่อว่าอร่อยมากด้วย กลิ่นหอมของกะทิแบบไทยๆ ที่บางทีก็ผสมแตงไทย ถั่วดำ เข้าไปในลอดช่อง ตามด้วยน้ำแข็งเย็นๆชื่นใจก็ทำให้เมนูนี้ฮิตติดลมบนเป็น Street Food ที่น่าสนใจไม่แพ้อาหารคาวอื่นๆ

และถ้าพูดถึงส่วนใหญ่เราก็จะนึกถึงคำว่าลอดช่องสิงคโปร์ที่เป็นมุขตลกให้เล่นกันว่าไปสิงคโปร์แท้ๆกลับไม่เจอลอดช่องเหมือนในเมืองไทยเพราะที่จริงแล้วลอดช่องสิงคโปร์ก็มาจากการที่สมัยก่อนลอดช่องยอดฮิตไปเปิดที่หน้าโรงหนังในสมัยก่อนและโรงหนังนั้นก็ชื่อสิงคโปร์เราก็เลยเรียกติดปากกันมา

ว่ากันงั้น แต่ลอดช่องในอาเซียนเรียกว่า Cendol นั้นพบได้ทั่วประชาคม ASEAN เลยครับ ไทย พม่า กัมพูชา เวียดนาม มาเลเซีย และรูปร่างลักษณะก็ไม่ต่างจากลอดช่องในประเทศไทยด้วยคาดว่าลอดช่องยอดฮิตและเป็น Street Food อาเซียนนี้จะมีต้นกำเนิดจากอินโดนีเซียแล้วแพร่กระจายขึ้นมาทางเหนือผ่านมาเลเซีย เข้าเมืองไทยและไปสู่ประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆด้วย

 

 

ภาพจาก goo.gl/C164pB

เมนูไข่ข้าวนี้อาจจะแปลกหูแปลกตากันสักหน่อยฝรั่งบางประเทศถึงกับใช้เมนูนี้เรียกว่าเปิดพิสดารซึ่งอันที่จริงก็ไม่ได้ถือว่าพิสดารล้ำลึกอะไรนัก

ไข่ข้าวคือไข่ที่เกือบจะฟักเป็นตัวเอามาต้มแล้วกิน ในประเทศไทยส่วนใหญ่นิยมใช้ไข่ไก่ส่วนในฟิลิปปินส์ก็มีไข่ข้าวที่ว่านี้เหมือนกันแต่เขานิยมใช้ไข่เป็ดมากกว่าและไข่ข้าวในภาษาฟิลิปปินส์เรียกว่า Balut ก็เป็นเมนูที่ได้รับความนิยมไม่น้อยเหมือนกันแม้ชางต่างชาติจะมองว่าเป็นเมนูแปลกประหลาดแต่ในอาเซียนกลับมองว่าเมนูนี้สุดแสนจะธรรมดา

 

จะเรียกว่าเป็นอาหารประจำชาติก็ไม่รู้ว่าจะประจำชาติไหนกันดีเพราะเป็น Street Food ที่หากินได้ง่ายในย่านอาเซียนไม่ว่าจะไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม ก็มีเมนูนี้เหมือนกันหมดเพียงแต่จะแตกต่างกันไปตามวัตถุดิบที่ใช้รวมถึงรสชาติรูปร่างหน้าตา

แต่เอกลักษณ์โดยรวมก็ยังคงเหมือนกันแม้จะเรียกไม่เหมือนกันเช่นในประเทศลาว เรียกตำบักฮุ่ง , ในกัมพูชาเรียก บก ละฮง หรือในเวียดนามเรียกว่า เหงียน เหลี่ยว กั่ว ก่อย ดู ดู๋ เป็นต้น แต่ไม่ว่าจะเรียกต่างกันอย่างไรแต่ถ้าเราเดินไปเจอเมนูแบบนี้ในอาเซียนเราก็รู้ทันทีว่ามันคือส้มตำรสแซ่บที่ชาวต่างชาติเรียกกันว่า Papaya salad นั่นเอง

 

ในประเทศแถบอาเซียนแท้ที่จริงมีวัฒนธรรมประเพณีที่คล้ายคลึงกันทำให้อาหารที่แม้จะเป็น Street Food ของแต่ละประเทศก็ยังมีความคล้ายกัน แต่ถ้าให้เจาะลึกลงไปก็คงมี Street Food แบบที่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศนั้นๆคงอยู่เหมือนกัน อย่างที่เมืองไทย Street Food ที่ขึ้นชื่อนอกจากที่กล่าวมาก็ยังมีหอยทอด ผัดไท ที่นักท่องเที่ยวต่างชาตินิยมและให้ความสนใจกันเป็นอย่างมาก

 

สำหรับท่านใดที่ต้องการข้อมูลข่าวสาร ต้องการอัพเดทข้อมูลการตลาด หรือแนวทางการทำธุรกิจเรามีรวบรวมบทความมากมายไว้ให้ทุกท่านพิจารณากันตามความเหมาะสม ดูรายละเอียด goo.gl/Io5k2S