“ธุรกิจรับสร้างบ้าน” หรือ บริษัทรับสร้างบ้านถือกำเนิดขึ้นมานานเกือบ 50 ปี โดยมีผู้นำแนวคิดการบริหารจัดการในรูปแบบองค์กรธุรกิจ มาแทนวิธีการรับจ้างสร้างบ้านแบบเดิมๆ หรือที่เรียกกันว่า “ผู้รับเหมาสร้างบ้าน” ทั้งนี้การบริหารจัดการภายใต้นิยาม “บริษัทรับสร้างบ้าน” โดยผู้ริเริ่มธุรกิจนี้ได้แก่เล็งเห็นถึงความสำคัญของนักวิชาชีพ อันได้แก่ สถาปนิก วิศวกร นักบริหาร และนักบัญชี ฯลฯ

จึงมีการว่าจ้างบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถในสาขาวิชาชีพเหล่านี้ มาเป็นผู้บริหารงานและปฏิบัติงานอยู่ภายในองค์กร ถือเป็นการดำเนินธุรกิจที่สอดคล้องและถูกต้องตามกฎหมายที่มีความเกี่ยวข้อง เช่น พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2475 ฯลฯ และนับเป็นจุดเริ่มต้นของธุรกิจรับสร้างบ้านที่ทำให้ผู้บริโภคและประชาชนเริ่มรู้จักและขยายการรับรู้เรื่อยมา โดยเฉพาะพื้นที่ในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑลที่ถือเป็นจุดกำเนิดแห่งแรกของธุรกิจรับสร้างบ้านในประเทศไทย  

 

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา “ธุรกิจรับสร้างบ้าน” ก็ค่อยๆ พัฒนาและเติบโตขึ้นอย่างช้าๆ โดยในระยะถัดมาก็มีผู้ประกอบการรายใหม่ๆ ทยอยเข้ามาแข่งขันในตลาดรับสร้างบ้านกันอย่างต่อเนื่อง มีทั้งที่ประสบความสำเร็จและล้มเหลวมากหน้าหลายตา หมุนเวียนเปลี่ยนหน้ากันเข้าๆ ออกๆ เป็นไปตามวัฏจักรและสภาพเศรษฐกิจของประเทศเรื่อยมา

ผู้ประกอบการหรือบริษัทรับสร้างบ้านจำนวนไม่น้อย ที่พบว่าธุรกิจรับสร้างบ้านมิได้สร้างรายได้และผลตอบแทนมากพอ กอปรกับการบริหารจัดการมีความยุ่งยากและสลับซับซ้อน หากผู้ประกอบการายใดไม่มีระบบการบริหารจัดการที่ดี ก็จะไม่สามารถดูแลธุรกิจหรือลูกค้าที่มาใช้บริการได้อย่างทั่วถึง และอาจกลายสภาพเป็นปัญหาต่อการดำเนินธุรกิจของตนเอง

 

ฉะนั้นจึงปรากฏให้เห็นอยู่บ่อยๆ ว่าผู้ประกอบการจำนวนไม่น้อยได้ผันตัวเองไปสู่ธุรกิจอื่นแทน เช่น บ้านจัดสรร ตัวแทนนายหน้า เป็นต้น รวมถึงต้องเลิกกิจการไปเพราะไม่สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้ ดังนั้นปริมาณและมูลค่ารวมของตลาดรับสร้างบ้านที่แท้จริงตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เมื่อเปรียบเทียบกับสัดส่วนและมูลค่ารวมของตลาดสร้างบ้าน โดยผู้รับเหมารายย่อยทั่วไปจึงพบว่ามีขนาดเล็กกว่ามาก โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับธุรกิจบ้านจัดสรรและบ้านมือสองก็ยิ่งมีมูลค่ารวมเล็กกว่าหลายเท่าตัว นั่นย่อมชี้ให้เห็นว่าธุรกิจรับสร้างบ้านไม่ได้เติบโตเช่นธุรกิจที่ใกล้เคียงกัน