ความเป็นมาของโครงการ
ประเทศไทยได้รับการกล่าวขานว่าเป็นหนึ่งในบรรดาประเทศที่มีการกระทำทารุณกรรมสัตว์และเพิกเฉยต่อความสำคัญในสวัสดิภาพสัตว์ซึ่งมีผลกระทบต่อสัตว์ป่า สัตว์บ้าน (สัตว์เลี้ยง) สัตว์เศรษฐกิจ และสัตว์ทดลอง และได้ชื่อว่าเป็นประเทศที่มีสุนัขและแมวจรจัดเป็นจำนวนมาก
จากพฤติกรรมดังกล่าวทำให้มีการร้องเรียนจากประชาชนในประเทศและจากนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนมากที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทย พฤติกรรมการทารุณสัตว์มีลักษณะต่าง ๆ เช่น การกักขังไว้ในที่เลี้ยงที่คับแคบ การทรมานในการเลี้ยงดู การฝึกสัตว์อย่างทรมานเพื่อนำไปแสดง การปล่อยปละละเลยโดยขาดอาหารและที่อยู่อาศัยซึ่งสัตว์ที่ถูกทารุณรวมทั้งช้าง เสือ หมี ลิง ชะนี งู และสัตว์อื่นๆ มีให้เห็นอยู่ทั่วไป
สถานการณ์การทารุณสัตว์ในประเทศไทยได้กลายเป็นเรื่องระดับโลกและนำความเสื่อมเสียชื่อเสียงมาสู่ประเทศไทยและเคยมีการคว่ำบาตรจากประเทศคู่ค้า
สัตว์จำนวนมากได้สูญพันธุ์ไปอันเนื่องจากการกระทำของมนุษย์ รวมทั้งการล่าเพื่อกีฬา เพื่อการค้า หรือเพื่อการแสดงในเชิงพาณิชย์ ซึ่งสัตว์โดยทั่วไปย่อมมีเลือดเนื้อและความรู้สึก กล่าวคือ ความรัก ความโดดเดี่ยว ความพลัดพราก ความกลัว ความเจ็บปวด ความรู้สึกไม่สะดวกสบาย ตลอดถึงความหิวกระหาย เช่นเดียวกับมนุษย์เราโดยทั่วไป ซึ่งการกระทำดังกล่าวถือว่าเป็นการทารุณตามมาตรฐานที่ปฏิบัติกันในสังคมอารยะนานาชาติ
การจัดตั้งโครงการและการพัฒนาความร่วมมือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
โครงการป้องกันการทารุณกรรมสัตว์แห่งชาติดำเนินงานโดยสมาคมป้องกันการทารุณสัตว์แห่งประเทศไทย (TSPCA) พร้อมการสนับสนุนจากเครือข่ายของสมาคมฯในเมืองสำคัญ ๆของประเทศพร้อมไปกับการประสานงานสร้างความร่วมมือกับหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องเพื่อประสิทธิภาพและความร่วมมือในการดำเนินโครงการ
ในการดำเนินงานสมาคมฯได้จัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาโครงการ ซึ่งเป็นตัวแทนจากหน่วยงานต่าง ๆที่เกี่ยวข้องกับโครงการ อาทิ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงศึกษาธิการ กรุงเทพมหานคร คณะสัตวแพทย์จากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ (อาทิ มหิดล เกษตรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ ฯลฯ) กรมปศุสัตว์ ภายใต้กระทรวงมหาดไทย องค์การสวนสัตว์ สัตวแพทยสภา หน่วยงานพัฒนาเอกชนเกี่ยวกับสัตว์ สื่อมวลชน ตลอดถึงองค์การระหว่างประเทศ นอกจากนี้ ยังเห็นความสำคัญในบทบาทขององค์กรพัฒนาเอกชน NGOs ด้วยกันที่จะร่วมมือเพื่อยุติการทารุณสัตว์ กล่าวคือ มูลนิธิคุ้มครองสัตว์ป่าและพันธุ์พืช มูลนิธิช่วยเหลือสัตว์ป่า มูลนิธิเพื่อนช้าง มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ เป็นต้น
องค์กรดังกล่าวนับว่ามีบทบาทสำคัญยิ่งในการช่วยกันบรรเทาปัญหาการทารุณกรรมสัตว์ที่ขยายตัวมากขึ้นในประเทศไทยโดยมีภารกิจที่สำคัญ อยู่ 3 ประการ
- รณรงค์ เผยแพร่ความรู้ ความเข้าใจและปลูกจิตสำนึกเกี่ยวกับสวัสดิภาพสัตว์ ให้แก่นักเรียน นักศึกษา และประชาชนทั่วไปโดยเน้นถึงบทบาทของสัตว์ที่มีต่อการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวในประเทศไทย
- ส่งเสริมค่านิยมทางสังคมเกี่ยวกับสัตว์ที่ถูกต้องให้แก่ประชาชน
- สนับสนุนเพื่อให้มีการผ่านร่างพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ ตลอดถึงการบังคับใช้กฎหมายอย่างมีประสิทธิภาพ
นอกจากนี้ โครงการป้องกันการทารุณกรรมสัตว์แห่งชาติ ยังให้ควา