ThaiFranchiseCenter Webboard

ThaiFranchiseCenter Webboard - Info Center

* สมัครสมาชิกเว็บบอร์ด ไทยแฟรนไชส์เซ็นเตอร์ ฟรี! *
หน้าแรก | เปิดร้านค้าฟรี! | โปรโมชั่นแฟรนไชส์ | ร้านหนังสือออนไลน์ | สนใจลงโฆษณา

ทางเว็บไซต์ ThaiFranchiseCenter.com ไม่มีส่วนรับผิดชอบกับข้อความต่างๆในเว็บบอร์ดแต่อย่างใด
    ไม่ว่าจะเป็นการซื้อ-ขาย-เช่า-เซ้ง หรือ อื่นๆ (ผู้ซื้อ หรือ ผู้ขาย กรุณาใช้วิจารณญาณในการติดต่อทางธุรกิจ)


งานกอบด้วยความเห็นประดิษฐ์เกี่ยวกับการเรียนต่อต่างประเทศอย่างไร ปริศนาหลายๆอย่างอาจทำให้คุณมีมโ

 เล่นน่าขันกับงานมองเห็นผมเป็นเยาวชนนักเรียนที่ไป เรียนต่อต่างประเทศ
 ของผมดี แต่นอนก่อนเถอะเดี๋ยวสมองก็เข้าทางเอง ผมขึ้นแท็กซี่กลับบ้านจากนั้นก็ล้มตัวลงบนเตียงเช้าวันต่อมา ผมสะดุ้งตื่นนอนแล้วรู้ดีขึ้นนิดหน่อยผมพิศไปรอบๆห้องและทุกอย่างดูปกติจากนั้นผมแต่งตัวและออกไปเรียนและทำงานตามปกติของผม ผมเพ่งดูดูเอกสารทั้งหมดบนเคาน์เตอร์และเห็นว่าทุกอย่างมันอ่อนโยนดี ขนาดตัวอักษรกลับมาปรกติเหมือนเดิมเลยไม่มีอะไรลอยไปลอยมาอีกแล้วผมนี่รู้สึกโล่งใจคอเลยจริงๆผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอกแต่แล้วผมก็สังเกตเห็นว่าในถึงขยะเต็มไปด้วยกระดาษที่ถูกนวดเฟ้นทิ้ง ผมหยิบบางแผ่นขึ้นมาดู และตัวอีกษรเรื่องลอยไปลอยมาอีกครั้ง บางตัวก็ใหญ่บางตัวก็เล็กบางตัวก็เบลอ ผมจึงเรียกเพื่อนที่ เรียนต่อต่างประเทศ
 ด้วยกันคนนี้เยือนจนต้องนำมาใช้ให้ได้แม้ว่ามันจะโหดร้ายก็ตามวิธีทำให้ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ตอนที่ลูกสาวของผมยังเล็กและเธอนั่งดูจอแก้วทั้งวันเลยเธอนั่งติดหนึบอยู่ที่หน้าจอเหมือนถูกสะกดจิตนั้นไม่ใช่ที่ผมอยากเห็นเลยจริงๆ ผมเลยอยากให้เธอจินตนาการและคืบหน้าความคิดพูดง่ายๆเลยผมอยากให้เธอศึกษาเล่าเรียนแต่ผมไม่อยากบังคับลูกผมอยากให้เธอได้ในสิ่งที่ต้องการแต่ผมก็อยากได้สิ่งที่ตัวเองต้องการเหมือนกันสำหรับผม นี่ดูคล้ายโจทย์ในการทำการโฆษณาของผมเลยทีเดียวจะทำอย่างไรให้ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองอยากได้อะไรคือหนทางที่สร้างสรรค์เพื่อบรรลุเป้าหมายดังกล่าวลูกสาวผมชอบดูการ์ตูนมาก ผมจึงเที่ยวเสาะหาการ์ตูนที่น่าสนใจและคิดว่าเธอจะชอบ ในที่สุดผมก็เจอการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่สร้างจากบทละครของเชกสเปียร์ทุกเรื่องที่ถูกสร้างโดยบริษัทแอนิเมชั่นหลายแห่งในแถบยุโรปตะวันออก บางเรื่องเป็นภาพลายเส้นสองมิติ บ้างก็เป็นแบบสต็อปโมชั่นสามมิติบทละครที่กินเวลานานหลายชั่วโมงถูกย่อให้เหลือแค่ครึ่งชั่วโมง แต่โครงเรื่องและบทพูดสำคัญๆ ยังคงครบถ้วนนี่แหละครับคือสิ่งที่ผมมองหา เนื้อหาไม่ได้ยืนยาวน่าเบื่อ มันจึงดึงดูดความสนใจของเธอได้ ขอให้เป็นการ์ตูนเถอะ ลูกสาวผมดูได้หมด เธอจึงค่อยๆ ซึมผลงานของเชกสเปียร์โดยไม่รู้ตัว เรื่องราวของเสน่หา เกียรติยศ ความสับสนวุ่นวายและการทรยศ ถ่ายทอดด้านเครื่องแต่งกายตระการตาและภาษาอันสละสลวย ครบองค์ประกอบที่จะดึงดูดความสนใจของเด็กตัวน้อยๆได้ ผมเพิ่งมารู้ว่ามันได้ผลเมื่อวันหนึ่งผมเข้าไปในครัวและเจอลูก เรียนต่อต่างประเทศ
 ผมเป็นคนสายตาสั้นมากผมจึงใส่คอนแทกต์เลนส์ตลอดจนกว่ารู้ประเด็นการทำเลสิกเมื่อหลายปีก่อนนั่งเชื่อฟังดูเยือนไปเลยคุณจะซ่อมปมสายตาได้พร้อมทั้งไม่จำเป็นใส่คอนแทกต์เลนส์อีก คุณจะได้ดวงตาที่ทำงานเหมือนดวงตาปกติกลับมาตอนนั้นการทำเลสิกยังเป็นเรื่องใหม่ จึงไม่ทำใครที่ผมรู้จักเคยเข้ารับการผ่าตัดแบบนี้มาก่อนเลย แต่ผมก็ลงความเห็นใจลองเสี่ยงโชคดูหมอบอกกับผมว่านี่เป็นการผ่าตัดเล็กจะใช้ยาชาเฉพาะจุดบริเวณดวงตาเมื่อผ่าตัดเสร็จก็กลับไปทำงานได้เลย ผมนัดหมอที่โรงพยาบาลตอนที่ผมเรียนต่อต่างประเทศ เรียนต่อต่างประเทศ
 โรงพยาบาลครอมเวลล์ไว้ตอนเที่ยงพวกเขาจับผมนั่งตั่งด้วยกันใช้สิ่งของหยิบเปลือกนอกตาผมให้แยกไว้เหมือนหนังเรื่อง a Clockwork Orange ก่อนจะใช้แสงเลเซอร์จี้ไปที่กระจกกระจกส่องตาพวกเขาต้องใช้เลเซอร์ปรับแต่งจนกว่ากระจกตาจะมีแบบที่สมสมเสียก่อนต่อจากนั้นก็ใช้ผ้าพันแผลปิดตาของผมเอาไว้ ผ่าตัดสิ้นสุดผมก็นั่งแท็กซี่กลับไปทำงานแต่ผมนั่งลงและหยิบรายงานขึ้นมาอ่านแต่ตัวหนังสือลอยไปลอยตัวมาทุกอย่างดูเบลอไปหมดตัวอักษรบางตัวดูราวอยู่ติดมากๆขณะที่บางตัวอยู่ไกลออกไป ผมกระพริบตาถี่ๆ พยายามมองให้ชัดว่าแต่ละตัวตัวหนังสือเหล่านั้นก็ยังดูเล็กๆใหญ่ๆอยู่ดีมันเหมือนกับผมกำลังมองผ่านผิวน้ำที่กระเพื่อมผมต้องขยับหัวออกห่างเพื่อดูต่างหนังสือขนาดใหญ่และยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อเพ่งตัวหนังสือเล็กๆ ดูไปดูมาก็เริ่มรู้สึกว่าเวียนหัวเหมือนเมาเรือเลยที่เดียวพอเงยคอมองนาฬิกาดูเหมือนระลอกคลื่น ส่วนตัวเลขก็ดูเบลอๆ ผมปรับสายตาให้เห็นนาฬิกาชัดๆไม่ได้เอาซะเลย ผมรู้สึกอยากอ้วกขมองคงได้รับผลกระทบจากการทำเลสิกแน่ๆเลย ผมไม่คิดเลยว่าจะยังมีชีวิตอยู่แบบนี้ ผมน่าจะนอนพักสักนิดสักหน่อยและผมคิดว่าจะเอาอย่างไรกับการ เรียนต่อต่างประเทศ
 เหมือนกันเข้ามาดูแล้วยิงคำถามว่า นี่เธอรู้ไหมมัดกระดาษแปลกๆในตะกร้าขยะผมนี่มันคืออะไรกัน เธอขำร่วนและตอบว่าฝีมือกอร์ดอนไงคะเขาถ่ายเอกสารกระดาษทุกแผ่นบนโต๊ะคุณให้ดูเบลอๆเขาอยากให้คุณเห็นทุกอย่างบิดเบี้ยวทั้งหมดหลังจากที่คุณกลับมาจากการผ่าตัดไงหล่ะ หน้าปัดนาฬิกาเขาก็ยังไม่เว้นเลยนะค่ะ ฉันบอกเขาแล้วว่าทำแบบนี้มันโหดร้ายไปหน่อยหรือเปล่า แต่เขายืนยันว่าคุณต้องขำแน่ๆเลยว่ากันตามตรงเลยนะครับเขาพูดถูกครับ ความคิดบางอย่างยอดแจ๋วของเพื่อนที่ เรียนต่อต่างประเทศ