มาทำความเข้าใจจักวงการเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินในเมืองไทยกันนะคะ

[สุทัตตาแสงวัน]

 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว กระจ่าง หลังจากนั้นผมก็เพียรจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมปรารถนาเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินเก็บหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการบอกวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ล้วนๆเมื่อมีช่อง ใกล้ชิดท่านจึงเลียบเคียงสอบถามตรงๆตามประสาคนอยากรู้ ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีสตางค์มากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่ราคาเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปดูดีมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดลูกตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวชี้ถึงเกรดของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนอาจยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีเกรดด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละทัศนคติของคนยากคนจน คนจนคำนึงถึงแต่ความพึงพอใจของตัวเอง คนรวยคิดถึงความพึงพอใจของบุคคลอื่น ของคนส่วนมากและเสาะหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินร้านอาหารหรูๆตกแต่งดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านค้าดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ออกแบบได้มั้ย ใช้แล้วมันทนมั้ย คำตอบทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งขันกันดังนั้น เค้าจึงเลือกสรรประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่ราคาเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานเท่ากันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดทั้งวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักค่าใช้จ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยใกล้เคียง อันนี้คำนวนจาก ค่าแรง มาตรฐานนะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงรวยไปแล้วเรียบร้อย  แล้วลองคิดดูสิครับว่าการรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกตัวอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นกิจการรับสร้างบ้าน รับตกแต่ง รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แหวกแนวจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทเข้าใจแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาประดับบ้านจะต้องแลดูดีมีความพอใจ แต่ก็ยังไม่วายสงสัยอีก แล้วเพราะเหตุใดต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
      เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  คงจะฉงนและไม่เข้าใจอย่างแรงว่าเพราะเหตุไรคนเราถึงต้องใช้เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  เฟอร์นิเจอร์ของคนมีบารมีline-height: 1.42857;
>บุคคลที่มิเคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อมาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งๆ ที่ เครื่องเรือนสำเร็จรูปตามห้างสรรพสินค้าทั่วไปราคาตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีมากมายเกลื่อนกราด เรียกว่าเลือกกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมรูปแบบก็เก๋ไก๋ๆทั้งนั้นจน ตระหนักว่าทั้งย่อมเยาทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ    ก่อนหน้าผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคือประหยัดสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันคัดแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีโอกาสได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและกลุ่มสหายของท่านคัดใช้แต่ งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน