เลขอย.คือความสำคัญและความจำเป็นเมื่อเลือกเราซื้อยาและเครื่องสำอาง

[พลับพลึง สีชมพู]

ตามที่ข่าวออกเกี่ยวกับเครื่องสำอาง ยา สินค้าอุปโภคบริโภคต่างๆที่ถูกปลอมออกมาขายให้ชาวบ้านตามตลาดนัดหรือแม้แต่ตามร้านสินค้าขายปลีกต่างๆ ทำให้เราต้องตระหนักมากขึ้นว่าจะตรวจสอบและเลือกสินค้าเหล่านี้อย่างไรให้ปลอดภัย แน่นอนว่าสถานที่ที่เราเลือกซื้อจะต้องไว้ใจมาสินเค้าเหล่านั้นมาจากแหล่งการผลิตที่ถูกต้องและปลอดภัย ไม่ใช่จากแหล่งที่ผลิตขึ้นมาปลอมแปลงหรือเป็นสินค้าเถื่อน เนื่องจากเราไม่รู้ว่าวัตถุดิบที่นำมาใช้นั้นเป็นสารอันตรายหรือจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อสุขภาพของผู้ใช้หรือไม่

ไม่ใช่แค่สินค้าปลอมเท่านั้นที่เราควรระวัง แต่รวมไปถึงครีมหรือผลิตภัณฑ์บำรุงผิวพรรณที่เป็นแบรนด์ใหม่ๆที่เหล่าพ่อค้าแม่ค้านำมาขายตามโซเชียลมีเดีย แพล็ตฟอร์มออนไลน์ พร้อมทั้งบอกสรรพคุณที่เกินจริง ว่าช่วยให้ผิวขาวไวขึ้น ลดริ้วรอยได้เพียงแค่ทาครั้งแรก เราไม่ควรเชื่อคำโฆษณาเกินจริง ถ้าเราศึกษาในเรื่องนี้เพิ่มเติม เราอาจจะหาข้อมูลในส่วนของส่วนผสม ว่ามีส่วนผสม สารที่เป็นอันตรายหรือไม่ เราแพ้สารตัวไหนหรือไม่ เพื่อที่เราจะได้หลีกเลี่ยงการใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านั้น ในอีกนัยหนึ่ง หากเราเองต้องการที่จะมีแบรนด์และผลิตภัณฑ์ของตัวเอง เราก็ควรรู้ว่าจะต้องขอเลขอย. การจดทะเบียนต่างๆ Thai FDA registration ซึ่งจะต้องใช้เอกสารสำคัญเพื่อแสดงว่าสินค้าที่จะออกจำหน่ายนั้นไม่มีสารอันตรายและได้รับการรับรองจากองค์กรอาหารและยา อย่างไรก็ตาม เราเองก็ควรทราบถึงสารอันตรายที่อยู่ในอาหารที่เราควรจะต้องระวัง ซึ่งเว็บไซต์ Paolo Hospital ได้แชร์บทความไว้ว่า การปนเปื้อนในอาหาร คืออะไร สารปนเปื้อนในอาหาร (Contaminants) คือสารที่ปนเปื้อนมากับอาหาร โดยอาจมาจากกระบวนการผลิตไม่ว่าจะเป็นกรรมวิธีการผลิต โรงงาน การดูแลรักษา การบรรจุ ตลอดจนการขนส่งและการเก็บรักษา หรือเกิดจากการปนเปื้อนจากสิ่งแวดล้อม ยิ่งไปกว่านั้นคือผู้ผลิตบางแห่งมีการนำสารเคมีผสมในอาหาร ซึ่งสารเคมีบางอย่างนั้นเป็นอันตรายต่อร่างกาย บางชนิดหากบริโภคเข้าไปในปริมาณมากอาจถึงแก่ชีวิตได้ สารเคมีที่พบปนเปื้อนได้บ่อย ได้แก่ สารบอแรกซ์ พบมากในอาหารประเภทเนื้อหมู เนื้อปลา เนื้อวัว ฯลฯ เมื่อใส่สารนี้ไปแล้วจะทำให้อาการมีสีสันที่สวยงาม รสชาติดี และเก็บไว้ได้นาน สารนี้เป็นสารที่ก่อให้เกิด สารไนโตรซามีน (nitrosamine) ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็ง สารกันรา (กรดซาลิซิลิค) พบได้ในอาหารประเภท แหนม หมูยอ และผักผลไม้ดอง เช่น มะม่วงดอง ผักกาดดอง มะกอกดอง มะดันดอง ขิงดอง เป็นต้น หากกินอาหารที่มีสารกันราปนเปื้อนพิษของมันก็จะเข้าไปทำลายเซลล์ต่างๆ ทำให้ความดันโลหิตต่ำ เป็นผื่นคันตามตัว อาเจียน หูอื้อ หรือมีไข้ สารฟอกขาว (โซเดียมไฮโดรซัลไฟต์) ส่วนใหญ่จะใส่อยู่ในอาหารพวก ดอกไม้จีน เห็ดหูหนูขาว เยื่อไผ่ หน่อไม้ ถั่วงอก แป้ง หรือเส้นก๋วยเตี๋ยว ฯลฯ หากสารชนิดนี้สะสมในร่างกายมากๆ จะทำให้หายใจติดขัด ปวดท้อง ท้องร่วง เวียนศีรษะ อาเจียน หรือหมดสติได้