เนื่องจากได้ซื้อเฟรนช์การศึกษาแห่งหนึ่งไป  ซึ่งเฟรนไชส์จะเป็นผู้รับผิดชอบด้านหลักสูตรและจัดส่งติวเตอร์มายังสาขาที่เราเปิด
ซึ่งการโฆษณาประชาสัมพันธ์ของเฟรนไชส์นี้ ได้โฆษณาประชาสัมมพันธ์ไว้ว่าเฟรนไชส์จะเป็นผู้ดูแลเรื่องหลักสูตรและคุณภาพของติวเตอร์ ซึ่งติวเตอร์ผ่านการอบรมและคัดเลือกมาอย่างเข้มงวด  ซึ่งปัญหามันเกิดจากเมื่อวันสุดท้ายของการปิดคอร์สเทอม 1
ทางติวเตอร์ของเฟรนไชส์นี้ได้ออกไปซื้อเบียร์และไวน์ให้กับเด็กนักเรียนชั้นหนึง  ซึ่งได้แอบใส่กระเป๋าขึ้นไปโดยข้าพเจ้าผู้จัดการสาขาไม่ได้ล่วงรู้เลย  ซึ่งข้าพเจ้าได้ขึ้นไปเห็นและได้โทรแจ้งกับผู้ปกครองถึงการทำผิดวินัยของติวเตอร์และขอโทษกับผู้ปกครองในชั้นนั้นไป  และข้าพเจ้าได้บอกขอยกเลิกสัญญากับทางเฟรนไชส์ซึ่งข้าพเจ้าไม่แน่ใจ และไม่มีความเชื่อมั่นในการทำธุรกิจการศึกษากับบริษัทนี้ได้อีกต่อไป  จึงได้บอกขอยกเลิก และขอเงินประกันคืน  ซึ่งมีเงินค่าเฟรนไชส์ 50,000 บาท กับ เงินค่าประกัน 50,000 บาท  ซึ่งข้าพเจ้าเพิ่งทำสัญญากับบริษัทนี้ได้เพียงแค่ 1 คอร์สเองยังไม่ถึงปี  แต่ข้าพเจ้าขอเงินแค่เงินค้ำประกัน 50,000 บาท คืน ทางเฟรนไชส์ไม่ยอมคืนเงินให้  เพราะในสัญญามีแต่ระบุในกรณีที่เราทำผิดกับเขาฝ่ายเดียว  เขาคงยึดถือข้อนี้และต้องมีระยะ การทำงานถึง 3 ปี  ซึ่งข้าพเจ้าบอกไปว่าทางติวเตอร์ของคุณทำผิด เราเสียชื่อเสียง เราเสียรายได้กับเด็กนักเรียนทั้งชั้นนั้นที่ไม่เรียนต่อกับเรา เราลงทุนออกแบบสาขา หรือแม้กระทั่งค่าประชาสัมพันธ์ไปต้องมากมาย